Teknolojideki en büyük şirketlerin bazıları tarafından yapay zeka sistemlerini eğitmek için yaklaşık 200.000 kitap kullanılıyor. Sorun? Kimse yazarlara söylemedi.
Sistem Books3 olarak adlandırılıyor ve The Atlantic tarafından yapılan bir araştırmaya göre veri seti, erotik kurgudan düzyazı şiire kadar tüm türleri kapsayan korsan e-kitaplardan oluşan bir koleksiyona dayanıyor. Kitaplar, üretken yapay zeka sistemlerinin bilginin nasıl iletileceğini öğrenmesine yardımcı olur.
Bazı yapay zeka eğitim metinleri internette yayınlanan makalelerden alınabilir, ancak kitapların devreye girdiği Atlantic’e göre yüksek kaliteli yapay zeka, dili özümsemek için yüksek kaliteli metinler gerektirir. Books3 zaten birçok incelemenin konusudur. Yapay zekayı eğitmek için sistemi kullanan Meta ve diğer şirketlere karşı davalar.
Artık The Atlantic’in geçen hafta Books3’ten yayınladığı veri tabanı sayesinde yazarlar, kitaplarının özellikle bu yapay zeka sistemlerini eğitmek için kullanılıp kullanılmadığını görebiliyorlar. Ve çoğu mutlu değil.
“Tamamen yıkıldım. Öfkeliyim ve aynı zamanda kendimi tamamen çaresiz hissediyorum,” diye yazdı Mary HK Choi, çalışmasının kullanıldığını keşfettiğinde sosyal medyada. “Öfkeliyim ve dövüşmek istiyorum ama aynı zamanda çok da yorgunum.” dedi.
İlk romanı “Emergency Contact” veritabanında yer alan Choi, duygularını ayrıntılı olarak açıkladı. Yeni bir ilişki kurmaya çalışan genç bir Koreli Amerikalı kadına odaklanan kitap “son derece kişiseldi” ve Choi’ye ilk başta onun hikayesinin “fazla sessiz ve niş” olduğu söylenmişti. Kitap daha sonra New York Times’ın en çok satanları arasına girdi ve dünya çapında okuyucu kitlesi buldu.
“Bir kitap, yazarın o dönemdeki sonsuz seçimlerini, sınırsız değişimlerini ve hatta eksikliklerini özetler. Tüm bu yaşamın, dev bir algoritmik, üretken sosis makinesine aktarılmak üzere geniş bir çalkalama havuzuna atılabileceğini düşünmek, bu kadar çok şeyin bu kadar hızlı bir şekilde azalmasını sağlıyor” dedi. “Yalnızca yazarlar için mali açıdan değil, aynı zamanda kitapçıları, kütüphanecileri ve okuyucuları pek çok yakınlıktan mahrum bırakıyor.”
“Pachinko” ve ““Free Food for Millionaires” romanlarının yazarı Min Jin Lee de benzer düşüncelerini sosyal medyada dile getirerek, kitaplarının kullanılmasını açıkça “hırsızlık” olarak nitelendirdi.
“Hayatımın otuz yılını kitaplarımı yazmaya harcadım” ve “Al geniş dil modelleri ‘verileri’ ‘almadı’ veya ‘kazımadı’. Tüm şirketler işimi, zamanımı ve yaratıcılığımı çaldı. Hikayelerimi çaldılar. Benim bir parçamı çaldılar.” dedi.
The Atlantic’e göre, üretken aşk romanı yazarı Nora Roberts’ın Books3 veritabanında kullanılan 206 kitabı var. Bu sayı, yaşayan herhangi bir yazar arasında en yüksek sayıdır ve William Shakespeare’den sonra ikinci sıradadır. Veritabanını ve teknoloji şirketleri tarafından kullanımını “her türlü yanlış” olarak nitelendirdi.
Roberts, “Biz insanız, biz yazarız ve çalışmalarımızı yine izin veya tazminat almadan, kitap, senaryo, makale ‘yazmak’ için kullanmak isteyen insanlar tarafından sömürülüyoruz çünkü bu ucuz ve kolay” dedi. CNN’e bir açıklama.
Yazarların bu şekilde sömürülmesi, veritabanında “Sezon” adlı yemek kitabı bulunan yazar Nik Sharma’yı şaşırtmadı.
Bir sosyal medya gönderisinde, “Dehşete düştüm ama benden faydalanılacağına şaşırmadım” dedi. “Açıkçası, çalışmamı yapay zekayı eğitmek için kullanmam karşılığında benden izin bile istenmedi veya herhangi bir tazminat almadım.”
Sharma daha sonra bir e-postada yapay zekanın kaçınılmaz olduğunu söyledi; dolayısıyla pek de şaşırmadı. En ağırlaştırıcı şeyin kullanım veya ödeme konusunda kimseyle temasa geçilmemiş olması olduğunu söyledi. Sonuçta ABD’de eğitimin ücretsiz olmadığını söyledi; öğretmenlere maaş ödeniyor ve ders kitapları satın alınıyor.
Sharma, “Şu anda yapay zeka ile birlikte Vahşi Batı var ve bu konudaki hükümet politikası henüz emekleme aşamasında” dedi. “Ve sonuç olarak teknoloji şirketleri ellerinden geldiğince tüm avantajlardan yararlanıyor. Bunun sadece bir yemek kitabı olmasına ve diğerlerinin olmamasına sevindim.
The Atlantic’e göre Books3 veritabanını kullanan Meta, yorum talebine yanıt vermedi.
Bloomberg’in bir sözcüsü, yaptığı açıklamada şirketin, finans endüstrisi için bir yapay zeka modeli olan ilk BloombergGPT modelini eğitmek için Books3 de dahil olmak üzere “bir dizi farklı veri kaynağı kullandığını” belirtti. Ancak sözcüye göre Bloomberg, “Books3 veri kümesini BloombergGPT’nin gelecekteki ticari versiyonlarını eğitmek için kullanılan veri kaynakları arasına dahil etmeyecek.”
Her yazar, çalışmalarının yapay zeka tarafından kullanılmasından rahatsız değildir. Veritabanında modern Katolik kilisesi hakkındaki akademik kitabı kullanılan James Chappel, sosyal medyada “hiç umursamadığını” söyledi.
Chappel daha fazla yorum taleplerine yanıt vermedi.
Yapay zeka, büyük şirketlerin elinde, birçok yazar için önemli bir endişeye dönüştü. Amerika Yazarlar Birliği, kısmen film ve televizyon programlarının yazımında yapay zeka kullanımına sınırlama getirilmesi talebiyle bu yaz greve gitti. Özellikle ChatGPT, ödev yazmaktan hukuki özetlere kadar her şey için kullanıldı.
Yazarlar endişelerinde yalnız değiller. Metinden görüntüye yapay zeka sistemlerinin popüler hale gelmesiyle birlikte görsel sanatçılar da geçen yıl aynı durumdaydı ve çalışmalarının izinsiz olarak yapay zekayı eğitmek için kullanıldığını keşfettiler. Her iki örnek birlikte, yapay zekanın, işin bazen son derece kişisel veya mahrem olabildiği tüm sanat türlerine artan erişimiyle ilgili endişeleri vurguluyor.
Books3’ün gündeme getirdiği konuşma, ABD Başkanı Joe Biden’ın bu sonbaharda yapay zeka konusunda bir idari emir çıkarmayı planladığını ve ülkenin “sorumlu yapay zeka inovasyonuna giden yolu” açacağını söylediği sırada geldi.
Ancak yazarlar için yapay zeka ve onların çalışmaları etrafında yaşanan sürekli mücadeleler moral bozucu olabilir. Choi için kitabının, yapay zekanın hararetle tartışıldığı WGA grevinin ortasında kullanıldığını keşfetmek “gerçeküstü”ydü.
E-postayla “İçim parçalandı” dedi. “Gerçekten sanki bir alanda elde edilecek herhangi bir kazanım veya çekişme başka bir alanda kolayca silinebilecekmiş gibi hissettim.”
Ve yine de Choi, kitabının, diğer binlerce kitap arasında, kendisi için önemine rağmen “aşağılayıcı derecede önemsiz” olduğunu bildiğini söyledi.
“Sanırım tüm bunların en derinden berbat tarafı, daha umutsuz anlarımda her şeyin kesinlikle kaçınılmaz olduğunu hissetmem” dedi.
Choi bu kaçınılmazlık hissinde yalnız değil. Roberts, bu sorunlarla mücadele etmek için yazarlar ve izleyiciler arasında birlik çağrısında bulundu.
“Hikayeler yaratan bizler, yeteneğimizin ve sıkı çalışmamızın bu şekilde kötüye kullanılmasıyla mücadele etmek için birleşmemiz gerekiyor” dedi. “İşimizin ve birbirimizin işinin arkasında durmamız gerekiyor. Umarım okuyucular ve izleyiciler bu hayati konuda yanımızda olur.”
